Emmanuel Lepage
Το νερό ισοδυναμεί με το χρόνο και γεννά ομορφιά με το σωσία του. Αποτελούμενοι εν μέρει από νερό, υπηρετούμε κι εμείς την ομορφιά κατά αυτόν τον τρόπο. Ακουμπώντας το νερό, αυτή η πόλη βελτιώνει την εμφάνιση του χρόνου, ομορφαίνει το μέλλον. Αυτός είναι ο ρόλος αυτής της πόλης στο σύμπαν. Γιατί η πόλη είναι στατική, ενώ εμείς κινούμαστε. Το δάκρυ αποδεικνύει ακριβώς αυτό. Γιατί έχουμε προορισμό το μέλλον, ενώ η ομορφιά το αιώνιο παρόν. Το δάκρυ είναι μια απόπειρα να παραμείνεις, να μείνεις πίσω, να απορροφηθείς μέσα της.
Το ίδιο ισχύει και για την αγάπη, γιατί η αγάπη κάποιου είναι και αυτή μεγαλύτερη από αυτόν τον ίδιο.
Νοέμβριος 1989
Μετάφραση Μαργαρίτα Μανσόλα, Καστανιώτης,1997
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου