Λεωνίδας Κύρκος

Η  απώλεια του Λεωνίδα Κύρκου, ξημερώματα 28 Αυγούστου, δεν έχει μόνο συγκινησιακό χαρακτήρα σε επίπεδο συμβολισμού. Ο Λεωνίδας Κύρκος ήταν, ως τις τελευταίες του στιγμές, ενεργός πολιτικά, πρόθυμος να παρέμβει, ικανός να προσφέρει τη δική του, ήπια και λογική, ματιά στην οπτική της Αριστεράς. Άλλωστε αυθορμήτως, η μνήμη Κύρκου θα παραπέμπει στη δημιουργία του Συνασπισμού της Αριστεράς, στη διαλλακτική προσέγγιση των πραγμάτων μέσα από την ανανεωτική διάθεση της προόδου. Άλλωστε κομβική ήταν η συμμετοχή του στο εγχείρημα του 1989 με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Τζαννετάκη, όταν, μαζί με τον Χ. Φλωράκη, ήρθαν σε συμφωνία με τον Κ. Μητσοτάκη. Η απόφαση αυτή θεωρείται ακόμα και σήμερα αμφιλεγόμενη, η ιστορία δεν έχει αποφανθεί σχετικά... 
Δείτε ένα ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ για τον Λεωνίδα Κύρκο

Ο Λεωνίδας Κύρκος γεννήθηκε το 1924. Γιος του πολιτικού Μιχαήλ Κύρκου, ο οποίος μαζί με τον Ιωάννη Πασαλίδη και με άλλες προσωπικότητες από τον χώρο της Αριστεράς ίδρυσαν την Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά (ΕΔΑ). Φοίτησε στην Ιατρική Σχολή στο Πανεπιστήμιο Αθηνών αλλά ποτέ δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του λόγω των επανειλημμένων πολιτικών διώξεων. Κατά την περίοδο του Εμφυλίου Πολέμου φυλακίστηκε κατ' επανάληψη: το 1946 για 8 μήνες και το 1948 (φυλακίστηκε εκ νέου). Το 1949 καταδικάστηκε σε θάνατο. Η απόφαση του Εκτάκτου Στρατοδικείου δεν εκτελέστηκε λόγω της διεθνούς αντίδρασης διότι μεταξύ των καταδικασθέντων ήταν και ο Μανόλης Γλέζος. Αποφυλακίσθηκε το 1953. Εργάστηκε για πολλά χρόνια στην εφημερίδα Αυγή, πρώτα ως ρεπόρτερ και αργότερα ως διευθυντής (1958-1961).

Ο Λεωνίδας Κύρκος μπήκε στην πολιτική και εκλέχτηκε μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου το 1961, 1963 και 1964 με την ΕΔΑ. Με την διάσπαση του ΚΚΕ, πήρε το μέρος των λεγόμενωνανανεωτικών δυνάμεων και βοήθησε στην καθιέρωση του ευρωκομμουνιστικού ΚΚΕ Εσωτερικού. Στις 21 Απριλίου 1967 συνελήφθη και παρέμεινε στη φυλακή για 5 χρόνια. Μετά την μεταπολίτευση εκλέχτηκε βουλευτής, το 1974 και το 1977, και ευρωβουλευτής το 1981 και το 1985. Ο Κύρκος ήταν Πρόεδρος και γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Εσωτ. μέχρι τονΑπρίλιο του 1987, οπότε εντάχθηκε στην Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) της οποίας εκλέχτηκε Πρόεδρος. Μαζί με το Χαρίλαο Φλωράκη, ίδρυσε τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου, του οποίου υπήρξε γραμματέας μέχρι το Μάρτιο του 1991. Από το 1989 μέχρι το 1993 ήταν βουλευτής με τον Συνασπισμό. Έγινε στόχος σφοδρής κριτικής από το χώρο του ΠΑΣΟΚ για την συμμετοχή του στην κυβέρνηση συνεργασίας με τον Μητσοτάκη.To 2000 προτάθηκε τιμητικά από το κόμμα του Συνασπισμού για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας, όμως η βουλή εξέλεξε τον συνυποψήφιό του, Κωνσταντίνο Στεφανόπουλο.  Το 2010, με επιστολή του δήλωσε στήριξή στο νέο κόμμα Δημοκρατική Αριστερά.

 Πηγή: Protagon, Wikipedia